Terschelling – Dordrecht

11-22 september 2025

Het toetje

We zijn een paar dagen op het heerlijke Terschelling. Uiteraard gaan we er weer lekker op uit. Het is mooi wandelen hier, maar omdat dit eiland best groot is, nemen we ook de bus om naar de diverse dorpen te komen.

Zo vallen we in Midsland met onze neus in de boter wanneer blijkt dat er een heuse draverij is. Niet dat wij weten wat dat is, maar het publiek is er duidelijk maar wat dol op. Paard en ruiter, met of zonder zadel, met of zonder karretje achter het paard, rennen in draf een lange straat door. Af en toe gaat er een over in gallop. Die ligt er dan ook gelijk uit. Moeilijk is het niet . Enthousiast juichen we mee totdat de finale geweest is. Dan lopen we verder naar het strand aan de noordzijde van het eiland.

Harlingen

Met een flinke bries zeilen we een paar dagen later naar Harlingen. Er komt de komende dagen nog veel meer wind aan en we moeten voortgang maken. Een aantal dagen liggen we verwaaid in het beschutte haventje van de Harlingse watersport vereniging net achter de sluis. Eigenlijk zitten we al snel aan de grond. Bodyguard moet even door de drek om bij het gastensteiger te komen, maar we liggen en vinden het goed zo.

Wanneer we op vrijdagavond aansluiten bij de verenigingsborrel is het erg gezellig kletsen met de diverse gasten. Zo treffen we er een dame die toch wel erg veel zeil-, reis- en schrijfervaring lijkt te hebben. Na even gaat er bij Dennis een belletje rinkelen. Hij vraagt aan haar of zij Anje Valk is en dat blijkt zo te zijn. Nou wat leuk! Anje heeft veel boeken en vaarwijzers geschreven over zeilen en aanverwante zaken. Ook heeft ze veel solo gezeild.

Met dezelfde interesse is het makkelijk kletsen, daarom nodigen wij haar de volgende dag uit om bij ons aan boord te komen eten. Als cadeautje krijgen we haar laatst vertaalde boek ‘Zeilen Veiligheidsgids’ van haar. Het is erg gezellig! De volgende dag mogen Dennis en ik bij haar thuis, voor onze volgende reizen, uit een hele stapel pilots(informatieve vaarboeken) kiezen wat we willen! Met een zware shopper vol boeken wandelen we terug naar Bodyguard. Wij hebben leesvoer zat voor de komende winter!

Nationale Monumentendag

Harlingen is erg mooi en het toeval wil dat het op zaterdag Nationale Monumentendag is. We bezoeken het mooie stadshuis en het gemeentemuseum ‘Het Hannemahuis’. Naast een kunstcollectie leren we er van alles over de jeneverstokerij.

Eise Eisinga Planetarium

Dochter Eline komt op zondag aanmonsteren. Die heeft er zin in om gezellig een weekje mee te varen, maar omdat we verwaaid liggen pakken we de trein naar Franeker. Daar bezoeken we het oudste planetarium ter wereld. Wat was dat bijzonder en indrukwekkend om te zien.

Terug in Harlingen is het inmiddels een grote uitdaging om over de boulevard te lopen. We zien de ferries die van de Waddeneilanden afkomen de haven in zwabberen. Nadat er een ferry sleepbootassistentie nodig had om veilig aan de kade te komen, wordt de veerdienst gestremd. Het waait te hard.

Op maandag 15 september gaan we in Harlingen al vroeg door de Tsjerk Hiddessluis over de Waddenzee richting de Lorenzsluizen bij Kornwerderzand. We zijn weer op het zoete IJsselmeer.

Op naar Enkhuizen!

En ook daar blijkt er een draverij te zijn, maar dit keer is heel het stadje ervan in de ban. De hele donderdag zijn de meeste winkels dicht en er wordt niet alleen een straat afgesloten voor de draverij, maar ook voor een groot feest. Echter om 20:00 uur ‘s avonds eindigt dat en wordt de dag afgesloten met een enorm vuurwerk. Om 21:00 uur keert de rust weder. Geen gekkigheid daarna gehad… Kunnen ze ergens anders nog van leren…

Op het Markermeer hebben we heerlijk weer. We genieten van de zon en de temperatuur. Het is alleen jammer dat de wind niet uit de goeie hoek komt en dus moeten we kruisen. Omdat het weer zo lekker is, is het ook druk op het water. Het is goed opletten en niet iedereen heeft AIS. Ik moet gewoon wennen aan al die druktes. Dat hadden we niet op zee. Omdat het soms lastig is in te schatten hoe de passage met een ander schip gaat, vind ik het af en toe ook een beetje spannend.

Bij het opnemen van dit filmpje was het wat rustiger. Tijdens de druktes is het ook niet echt handig om onze focus op een opname te hebben.

Amsterdam

We verheugen ons steeds meer op een lekker etentje in Amsterdam maar aangekomen bij de Oranjesluizen blijkt er een grote storing te zijn. Het duurt zeker twee uur voordat we toestemming krijgen om met tientallen andere recreatievaartuigen door de beroepssluis te mogen. In die twee uur hebben we ons kostelijk vermaakt met alles wat er op het water gebeurt en hoorden we soms soapwaardige marifooncommunicatie😁

Twee nachten liggen we in de Sixhaven achter het centraal station. Dat vinden we zo’n fijne haven. Niet zo groot, betaalbaar en op een steenworp van de binnenstad. Het enige wat ons daarvan scheidt is het IJ. De gratis pondjes varen af en aan. Zo leuk en je kijkt je ogen uit.

Amsterdam blijft een indrukwekkende stad. Op zaterdag wil Eline graag winkelen. Nou, dan kun je je lol op in onze hoofdstad. Ik vind het altijd erg bijzonder om hier rond te wandelen. Ik geniet van de mooie gebouwen, de winkels, al die verschillende type mensen.

Alles lijkt hier ook te kunnen. De een verkondigt het geloof, de ander danst gezellig een dansje of bespeelt een instrument en weer een ander demonstreert. Ook word je standaard aangesproken in het Engels. Maar wat vooral opvalt is dat de stad nooit lijkt te slapen. Er is altijd reuring. Eerlijk gezegd is het voor mij, als dorps meisje, na een paar dagen ook wel weer genoeg. Aankomen vinden we heerlijk. Vertrekken ook…

Wat zou Thorecke er zelf van gedacht hebben dat zijn beeltenis voor een coffeeshop staat? …

Op zondag, wanneer Eline alweer met de trein onderweg naar huis is, wandelen Dennis en ik nog een tijdje door de stad. Dit weekend is de Dam tot Dam loop en we willen een van de starts wel graag zien. Tienduizenden lopers stellen zich op en de sfeer wordt door de speakers goed opgezweept. Motivatiekreten schallen over de hoofden, sporters op verhogingen doen de warming up voor. De sfeer zit er goed in. Ook wij jumpen lekker mee, want van stilstaan krijg ik stalpoten😂

Aan het eind van de middag verlaten we Amsterdam en zetten we koers naar IJmuiden. De wind op het Noordzeekanaal staat overwegend tegen en we moeten de 15 mijlen op de motor afleggen.

Dat is op maandag 22 september wel anders wanneer we het laatste traject over zee doen. Er staat een stevige bries van 17 tot 25 knopen uit het noorden en Bodyguard heeft er lol in. We vliegen over het water. We lopen af en toe tot ruim 10 knopen en dat is heel hard voor dit schip wanneer je weet dat de helft normaal is. Uiteraard hebben we wel de stroom mee. De 36 mijlen naar Hoek van Holland hebben we dan ook in een uurtje of vier gedaan. De golven blijven gedurende de tocht wel van alle kanten komen, ondanks dat de stroom en de wind mee staan wat een mooie lange deining zou hebben moeten geven.

Een paar filmpjes van de tocht:

Bij Hoek van Holland is het water nog wel even een flinke heksenketel. We worden alle kanten op geslingerd en dan moeten we ook het grootzeil nog omzetten van bakboord naar stuurboord. Dat doen we met een stormrondje. Gelukkig komt het allemaal net goed uit met de diverse zeeschepen die de Maasmond in en uit varen.

Nu nog 18 mijlen naar Rotterdam. We liggen er een dagje in de Veerhaven ‘onder’ de Erasmusbrug van waaruit we makkelijk per OV de moeder van Dennis bezoeken. Het is erg gezellig om elkaar na ruim vier maanden weer te zien. We hebben het zo druk met bijkletsen dat we nog bijna de laatste tram missen…😉

En passant genieten we van weer een prachtige stad. We bezoeken de museumhaven en bewonderen de bijzondere architectuur. Deze wereldstad is totaal anders dan Amsterdam.

Op dinsdag 23 september moeten we er toch aan geloven. Het laatste stuk naar Dordrecht wordt ingezet. Het is al avond wanneer we aankomen in de zo vertrouwde haven op het Wantij.

Het thuisfront heeft ons alweer gespot bij de doorvaart onder de Erasmusbrug. Dit geeft toch wel een heel apart gevoel. Iedereen wacht, er ontstaat een enorme file aan beide zijden en de hele procedure duurt zo lang dat alles pas na 20 minuten weer in beweging komt…

De precieze tijd van aankomen was niet duidelijk. Daar hadden onze schoonouders iets op gevonden. Het ‘welkom thuis rantsoen’ hing aan de landvast🤣 De volgende dag gaan we uiteraard ook daar gezellig langs.

Dit is ons een na laatste blog. De komende dagen staan in het teken van ‘landen’ in Nederland en het weer opstarten van ons werkzame leven. Als afsluiting zullen we nog de ‘highs and lows’ van deze reis met jullie delen.