Trondheim – Alesund

7 – 14 augustus 2025

And the dream goes on…

Trondheim was erg mooi. Misschien wel de leukste stad tot nu toe. We zagen kleurige gebouwen, mooie straten, gezellige restaurantjes en een prachtige kathedraal. Hier en daar is er dan ook nog een winkelcentrum. Noren zijn er dol op. In elke stad zijn er vaak meerdere te vinden. We begrijpen dat heel goed. In de winter zal het hier een stuk minder aangenaam zijn op straat.

Ook zie je dat hier in de stad veel historisch industrieel erfgoed echt een plekje heeft gekregen in het straatbeeld. Oude kranen, voormalige fabrieken, havens, een dok. Vaak heeft het een andere functie gekregen, vaak is het ook gewoon mooi. En terwijl Dennis de omgeving van Trondheim affietst om technische onderdelen voor de boot te kopen ga ik Trondheim in voor een stadstour.

Het eiland Munkholmen

Op een afstand van ruim 1 mijl van Trondheim ligt het eilandje Munkholmen. Het heeft een nogal bizarre geschiedenis. Ooit was het een executieplaats. Ik zal de verhalen niet in dit blog zetten omdat ik vrees dat niemand het dan meer wil lezen, maar laten we het er op houden dat de acties aldaar moesten voorkomen dat de inwoners van Trondheim misdaden zouden plegen. Ik vermoed zomaar dat dat gelukt is…

Later werd het nog een abdij en een gevangenis en in WO ll hadden de Duitsers er een luchtafweergeschut op gezet. Tegenwoordig is het vooral een toeristische trekpleister.

Op zaterdag 9 augustus vertrekken we uit Trondheim. In de dagen die volgen maken we vooral mijlen naar het zuiden. Via Akervika en Rognfjellet varen we naar Kristiansund.

Wanneer we in Akervika aankomen willen we eigenlijk schuilen voor de harde wind die voor de nacht en de dag daarna voorspeld wordt. Het haventje is klein en we moeten aan het begin van de gastensteiger, vrijwel bij de invaart van de haven liggen om voldoende diepte te kunnen blijven behouden. Dat blijkt niet echt geweldig te zijn. Wanneer de wind de kop opsteekt en het tot tegen bijna 40 knopen aanloopt, liggen we niet goed op de wind. Zelfs niet in deze kleine baai.

De stootwillen wurmen zich tussen de steiger en de boot uit en het kost ons heel wat kracht en moeite om die weer terug te krijgen. We hebben er gelijk al spijt van dat we een haven ingegaan zijn. Tot aan het einde van de middag blijven we aan boord om de lijnen en de stootwillen in de gaten te houden en worden we aardig heen en weer geschud.

Pas aan het einde van de middag durven we de kant op om even de benen te strekken. Jammer genoeg blijft het pijpenstelen regenen.

Kristiansund

In Kristiansund spreken we af met Idris van de Dixbay en zijn bemanningslid Paul. De bemanning van de Gravity, Dirk en Wytske sluiten ook aan. We hebben een erg gezellige avond en samen kijken we ook naar de filmpjes met prachtige jaloersmakende beelden die Idris gemaakt heeft van zijn reis naar Spitsbergen.

Op donderdag 14 augustus vertrekken we allemaal richting Alesund. De wind trekt de komende dagen nogal aan en komt ook nog eens uit de verkeerde hoek. Onder het motto -liever te weinig dan teveel wind- proberen we op deze windstille dag dan maar even op de motor wat afstand te overbruggen.

Het is een prachtige dag. De zon schijnt geregeld, de temperatuur is prima (gelukkig geen hittegolf zoals in Nederland) en de zee is spiegelglad. De luchten die we zien zijn fascinerend mooi.

Omdat de zee rustig is, is er veel tijd om lekker te lezen en heerlijk eten te koken. Alleen het geronk van de motor is niet echt fijn, maar het is echt windstil, dus veel keuze hebben we niet.

Op een gegeven moment horen we een merkwaardig geluid en we denken dat er iets in de schroef zit. Nu we de hele dag op de motor varen is het wel belangrijk dat de schroef niet belemmerd wordt en dus besluit Dennis een kijkje te gaan nemen onder water. Ik leg het schip stil en Dennis gaat te water. Zijn coole koele actie blijkt niet voor niets geweest te zijn. Er zitten allemaal waterplanten als spaghetti om de schroef gedraaid. Gelukkig zijn ze zo verwijderd en kunnen we de koers weer oppakken.

Inmiddels is de wind gedraaid en flink aangetrokken. Het is vroeg in de avond wanneer we bij Terøya, een eiland ten noorden van Alesund het anker laten vallen. We vinden het fijner om lekker achter het anker te wiegen dan te hotsten en botsen tegen een steiger aan.

Morgen blijven we ook hier, maar dan gaan we wel naar haventje op de hoek. Inmiddels weten we dat je in Alesund niet kunt wassen en douchen en in dit kleine gastvrije haventje kan dat wel.

Voor nu doen we lekker rustig aan. Dat is ook wel eens fijn. We doen een boodschapje, lopen er een rondje, lezen nog iets en ik maak een heerlijke ovenschotel met pompoen en zoete aardappel en pulled pork. We likken onze vingers erbij af. We zetten het recept op het lijstje kansmakers voor het kerstdiner.

Terwijl we genieten van de rust hoor ik op de radio het nummer “Dream On” van Aerosmith. Het lied gaat over het nastreven van je dromen en het doorzettingsvermogen dat nodig is om ze te verwezenlijken. Het reflecteert op het verstrijken van de tijd en het belang van leren en levenservaringen, zowel goede als slechte. Ik mijmer weg bij deze tekst en denk na over al mijn eigen dromen…

Alesund

Op zaterdag varen we naar Alesund. We kunnen in de binnenhaven liggen. Bijna op hetzelfde plek als vorige keer.

In 1904 is de stad door een grote brand getroffen. Vrijwel de gehele stad werd er door verwoest.

De stad werd herbouwd in Jugendstill (Art Nouveau) en dat is goed terug te zien in deze mooie stad.

Tot slot

Voor wie het leuk vindt en ook grote dromen heeft…