Woning klaar voor verhuur ✔️

Wanneer je besluit om je droom te gaan leven, dan kost dat veel energie, lef en geld om het roer om te gooien en van het gebaande pad af te wijken. Zo ben ik zeker twee jaar bezig geweest in mijn woning in Hurwenen om alle klussen te realiseren; dakkapel op het huis, muren glad, verfje hier, schroefje daar. Alle klussen die al jaren lagen te wachten, werden gedaan en met ons mooie doel in zicht lukte dat goed naast het werk. Na wat omwegen is mijn woning in de verhuur gegaan en trok ik bij Dennis in. Op mijn werkdagen verbleef ik aan boord van mijn lieve bootje. Het nomadische leven was begonnen.

Dennis ging voor een andere tactiek. We zouden ons fulltime en vol focus op de klussenlijst van zijn woning en de boot storten, lekker in de flow komen en zo één voor één de items op onze to do lijst afvinken. We begonnen met een lijst van wel 25 klussen, maar elke keer werd de lijst langer in plaats van korter en alles was belangrijk.

Wat hij echter over het hoofd had gezien was het energiepeil op onze leeftijd. Nou klinkt dit misschien wel wat dramatisch, maar het is niet voor niets dat wij onze zeilplannen niet langer meer willen uitstellen. De fysieke uitdaging maakt dat we niet willen wachten tot onze gepensioneerde leeftijd.

En ook het huis in Dordrecht is klaar!

Vol energie en goede moed gingen we aan de slag. Bergen werk hebben we verzet; pui vervangen, buitenboel geschilderd, badkamer gerenoveerd, meubels vervangen, laatste binnenwanden van de boot geïsoleerd, dieselleidingen aangepast en vervangen, nieuwe boiler, plafondplaten bekleed en gemonteerd etc. We hebben nu zelfs een warme douche buiten en hetelucht verwarming bij het bed. Dat klinkt natuurlijk heel decadent maar we gaan naar het noorden en willen zoveel mogelijk condenswater voorkomen.

En vanaf 1 april gingen we fulltime aan de bak. We maakten dagen van gemiddeld 15 uren denk ik en onze conditie ging met sprongen vooruit. Aanvankelijk startten we de dag rond een uur of negen, maar toen we aan voelden komen dat we eind april vertrekken echt niet zouden halen, voerden we dat op en stonden we structureel eerder op om nog harder door te werken. De keren dat we totaal uitgeteld ver na middernacht in ons bed belandden kunnen we niet meer op één hand tellen.

Nu kan de volledige focus op het afronden van de actielijst voor Bodyguard. Nou ja, nog even verder steggelen met de verzekering, ze blijven Spitsbergen lastig vinden….