Bodø – Lofoten – Bodø

9 – 20 juli 2025

Time flies when you’re having fun

Op woensdagavond vliegen Eline en Laurens in op Bodø. We zijn er inmiddels aan gewend dat ze naar ons toe komen maar elke keer is het alsof ik vlinders in mijn buik heb wanneer we op de kinderen staan te wachten.

Het is altijd weer een heel feest om ze te zien en te knuffelen. We wandelen op ons gemakje terug naar de haven. Het is amper 2 kilometer lopen. How convenient!

Na wat acclimatiseren, een goede nachtrust en een heerlijk ontbijtje van het hotel op de hoek, gaan we de volgende dag eerst maar eens samen Bodø ontdekken, beetje winkelen en boodschappen doen voor de komende dagen. Laurens vergelijkt de kiloprijs van snoep met die van goud. Een beetje overdreven is het wel, maar toch komt het aardig in de buurt. We zijn blij met de chocolade en zoute drop die Eline uit Nederland voor ons heeft meegebracht.

De oversteek naar de Lofoten doen we in etappes. We varen eerst naar de eilandengroep 20 mijlen verderop. Midden in zee liggen ineens tientallen misschien wel honderden eilandjes en rotspartijen bij elkaar. Veel eilandjes zijn bewoond. Soms alleen in de zomer maar vaak ook het hele jaar, maar het is wel duidelijk dat je hier alleen rustzoekende natuurliefhebbers vindt.

De ferries in Noorwegen zijn voor voetgangers gratis, maar voor afgelegen gebieden als deze hangt het vervoer wel aan een zijden draadje omdat bewoners het hier zelf moeten regelen. Zij houden de plaatselijke ferry samen in stand maar doordat veel bewoners vertrekken zijn de kosten amper op te brengen voor de achterblijvers.

We ankeren in een mooi hoekje en de volgende dag leggen we aan op het vlot van het dorp Heiligvær. We wandelen en genieten van de natuur en doen spelletjes. Er worden veel spelletjes gespeeld. We zijn allemaal fanatiek maar Laurens nog het meest.

Terwijl de jeugd ligt uit te slapen zetten Dennis en ik zeil richting de Lofoten. Het is vroeg in de ochtend. We hopen ergens in de middag aan te komen om zo nog iets aan onze dag te hebben. Uit de radio schalt ABBA. De Noren zijn dol op ABBA. We horen zeker 2x per uur een lied van deze popgroep uit de jaren ’80. Vroeger was ik groot fan. Nu nog steeds maar toch begint de eentonige muziekkeuze op de zenders hier wel te storen.

De wind maakt dat we het beste kunnen aansturen op Reine. Volgens onze documentatie een prachtig plaatsje en het is ook prachtig. We doen veel, genieten van de natuur, van het samenzijn en we vinden het fijn om dit fantastische cruisersleven met Eline en Laurens te kunnen delen.

Het is maar goed dat de dagen hier erg lang zijn. Anders gezegd, de zon gaat niet meer onder. Op onze weerapp Windy zien we iets wat we nog nooit gezien hebben. De komende dagen schijnt de zon hier elk uur van de dag, ook in de avond en in de nacht. Fantastisch!

En omdat de zon blijft schijnen, daalt de temperatuur in de avond en nacht ook niet echt. We vinden het maar wat fascinerend.

Op 14 juli is Laurens jarig. Hij viert zijn 20ste verjaardag hier in Noorwegen. Kleine kindjes worden groot, letterlijk ook! Ik bak een cake en we gaan een mooie hike maken op het eiland vlakbij Straumoya. We wandelen van Osen naar Sandvika, klimmen en klauteren over de stenen en rotsen.

Ik doe mijn best om al die lange en jonge benen te volgen. Terwijl Laurens er alle lol in heeft dat zijn grijsharige moeder mee klautert, heeft Eline wat meer compassie met me. Af en toe krijg ik een duwtje of een uitgestoken hand. Ik klim energiek en vrolijk mee en doe net alsof ik geen hoogtevrees heb. Deze diesel komt wel boven hoor. Slechts een enkele top laat ik aan me voorbij gaan. Er moet toch iemand achter blijven om de foto’s te maken.

Na een paar uur zijn we allemaal giga bezweet zijn van het hiken. We zijn boven de noordpoolcirkel en het is T-shirtenweer, de hele week lang! Plots horen we een klein watervalletje. Dat trekt de aandacht. Laurens en Eline kunnen zelfs achter de waterval komen en Eline kan het niet weerstaan om haar hoofd onder de waterval te steken. Zo ken ik haar weer.

Ik trek gelijk mijn schoenen uit en spring in het plonsje ietsje verderop. Wanneer we de loop volgen zien we een aantal prachtige waterpartijtjes, groot genoeg om er helemaal in te kunnen gaan zitten. Allemaal steenkoud maar o zo lekker. Ik geef het goede voorbeeld maar weer eens en duik erin. Goed voorbeeld doet goed volgen en binnen de kortste keren ontstaat er een groot waterballet. Iedereen springt er in en we badderen heerlijk op grote hoogte in de natuur. We hebben heel veel lol en besluiten hier ook maar onze lunch op te eten. We zien een grote platte steen waar we allemaal op passen en met onze voeten in het water genieten we verder van deze goddelijke plek. Laurens roept enthousiast uit dat dit wel een heel bijzondere verjaardag is. En zo is het!

De jarige mag het avondeten kiezen. Lang hoeft hij er niet over na te denken. We hadden hem een etentje in een restaurant beloofd maar we eten pannenkoeken en ze smaken heerlijk hier in de kuip, in het zonnetje, op de Lofoten en op anker. We vinden het allemaal een prachtige plek en genieten enorm van deze dag.

Tegen het einde van de vakantie van Eline en Laurens varen we met de goeie wind terug naar het vaste land. We vinden onderweg nog een paar prachtige ankerplekken.

Wat is Noorwegen toch mooi. Af en toe ziet het er gewoonweg tropisch uit. Het enige wat ontbreekt zijn de palmbomen en oké, het water zal in het zuiden ook wel wat warmer zijn.