De laatste loodjes

Dat het venijn in de staart zit wisten we al, maar dat het betekende dat de wasmachine, de verwarmingsketel èn de vaatwasser vervangen moesten worden, al dan niet door eigen toedoen of keuze, maar daar zal ik verder niks over schrijven, viel ons wel tegen. Dus in plaats van opgelucht de deur dicht te trekken, lag Dennis op zijn buik in de keuken om wéér een apparaat aan te sluiten. Ons vertrek werd weer uitgesteld. We wilden volle bak aan de gang met de laatste klussen aan boord. Die zat nog onder de wintertent!

Terwijl Dennis de formaliteiten doornam met de verhuurmakelaar, haalde ik de afdekzeilen van de boot. Dat was nog even doorwerken. Het waaide behoorlijk en ik moest oppassen dat Bodyguard niet ging kitesurfen. Wat een euforie om de boot weer zonder wintertent te zien. Eindelijk!

Van een hele goede vriend hadden we een nieuwe tuner gekregen. Daar waren we heel blij mee! Dennis moest daarvoor de steunen nog even aanpassen en zoals gewoonlijk klussen we door tot we omvallen. Dus werd er met een koplampje en bijschijnen door operatie assistente Arianne een nieuwe steun op de brug gelast. Uiteraard paste het perfect. Wonderman Dennis kan alles!

Daarna kon het zonnepaneel weer op zijn plek terug. De zonne-energie hebben we hard nodig voor bijvoorbeeld de computer met de vaarkaarten, maar ook voor de navigatie-instrumenten, de radar, de koelkast, de boiler en tegenwoordig heeft Bodyguard zelfs een magnetron en broodbakmachine. Het idee dat ik midden op de oceaan eenvoudig een broodje kan bakken is toch geweldig!

Grote tegenvaller was ook dat er een doortreklijntje vastliep op het blok bovenin de mast. Dus lierde ik Dennis de mast in. Ik vind dit altijd een vervelend klusje omdat ik uiteraard geen enkele fout mag maken, anders komt hij met een vaart de mast weer uit. Oei… alleen de gedachte al… Hij kreeg het lang niet los en zat wel twee uur bovenin. Dennis afgeklemde benen en ik een stijve nek, maar gelukkig was het probleem wel opgelost en konden we daarna alle zeilen aanslaan.

Lang hebben Dennis en ik gefantaseerd over waar we onze verjaardagen zouden vieren. We droomden van mooie fjorden en ijsrotsen met op de achtergrond een waterval of ijsbeer. Nou Dennis was afgelopen week jarig en hij vierde zijn verjaardag op het idylische Isle of Dorth. Gewoon hier in Nederland dus.

Eerlijk gezegd was dat wel een kleine teleurstelling, maar we laten ons er niet door uit het veld slaan. We willen sommige klussen echt gedaan hebben. Onderweg is het lastig om aan de juiste spullen te komen wanneer er wat stuk is en we willen onze tijd ook niet verdoen met wachten op iets wat ingevlogen moet worden.

Zo had ons toilet ook een servicebeurt nodig. Al maanden ging het doortrekken lastiger en dan weet je het al; urinesteen. En terwijl je dat thuis te lijf gaat met azijn, gaat dat aan boord anders. Servicekitje gekocht, afsluiters dicht en openschroeven maar. Ik zal alle ranzige foto’s maar niet laten zien en ook zal ik niks zeggen over de vreselijke geur, maar wat was ik blij dat die klus klaar was.

Inmiddels zijn we bijna zover. Morgen gaan we vertrekken! We moeten eerst naar een tuiger omdat de verzekering wil dat we de mast laten inspecteren. Zelf hebben we erg veel vertrouwen in onze ‘Eiffeltoren’, maar we begrijpen het wel en doen dus braaf wat er van ons gevraagd wordt. (Lees; anders verzekeren ze je niet) Daarna gaan we door naar zee en gaat onze reis beginnen. We hebben er ontzettend veel zin in!